Hartproblemen komen regelmatig voor bij fretten vanaf 3-4 jaar leeftijd. De meest voorkomende afwijkingen zijn:

• DCM (Dilatoire cardiomyopathie): Een aandoening van de hartspier waardoor de pompfunctie van het hart onvoldoende wordt.
• HCM (Hypertrofische cardiomyopathie): Een aandoening waarbij de hartspier naar binnen toe is verdikt en het bloed niet effectief kan worden rondgepompt.
• Hartritme en geleidingsstoornissen.
• Verkregen klepgebreken: Vaak ontstaan ten gevolge van (chronische) ontstekingen elders in het lichaam.

Hoe weet ik dat mijn fret een hartaandoening heeft?

Klachten treden pas op als het hart in hartfalen komt. Er kunnen dus al langer problemen met het hart zijn, maar zolang het zijn functie voldoende kan uitoefenen, zal het dier daar nog weinig last van hebben.
Bij hartfalen kan het bloed onvoldoende rond gepompt worden en zal bloed (vocht) in de longen, rond de longen of in de buikholte achterblijven. Dit is erg belastend voor de fret. Indien er geen behandeling volgt zal het dier vroegtijdig sterven.

Fretten in hartfalen zijn zwak en al langere tijd snel vermoeid. Ze slapen veel en kunnen bijvoorbeeld de trap niet meer opkomen. Ze hebben vaak een snelle ademhalingsfrequentie van boven de 40 per minuut. In ernstige gevallen is een duidelijke pompende ademhaling aanwezig en zijn ze erg benauwd.
Hoesten kan aanwezig zijn, maar is lang niet altijd het geval. Als ze hoesten kan een zwak onderdrukt hoestje of soms juist een harde hoest als “zeehonden geblaf” worden gehoord. Het hoesten ontstaat doordat er vocht in de longen achterblijft.
Als er vocht in de buik achterblijft is een dikke buik aanwezig. Maar een dikke buik door vocht komt bij hartfalen bij een fret maar heel weinig voor. De meeste fretten hebben eerder een dikke buik door andere oorzaken.

De normale hartslag is 180-250 slagen/minuut. Bij klinisch onderzoek op de behandeltafel wordt door de dierenarts bij gezonde fretten regelmatig een onregelmatige hartslag gevonden. Dit is pas afwijkend als deze blijvend aanwezig is of als er tekenen van hartfalen aanwezig zijn.
Een hartruis is regelmatig te horen bij DCM en bij klepafwijkingen, maar vrijwel niet bij HCM en ritme en geleidingsstoornissen.

Hoe stelt de dierenarts de diagnose:

Met een röntgenfoto kan de grootte van het hart zichtbaar worden gemaakt. Daarnaast kunnen tekenen van hartfalen zoals vocht in en rond de longen, vocht in de buik en een lever- of milt vergroting zichtbaar worden gemaakt.
Echografie is een belangrijk diagnostisch onderzoekmiddel voor alle hartaandoeningen.
Een ECG is vooral belangrijk bij het onderzoek van hartritme en geleidingsstoornissen.

Hoe kan een fret met een hartaandoening behandeld worden:

Medicijnen zijn essentieel in de behandeling van hartfalen. Niet alleen leven de behandelde fretten significant langer maar daarnaast voelt het fretje zich veel prettiger.
Bij acuut ernstig hartfalen is plaatsing in een zuurstofkooi sterk aan te bevelen tot de medicamenteuze behandeling zijn werk heeft kunnen doen.
Belangrijke medicatie bij hartfalen zijn oa. furosemide, aceremmers en pimobendan.

Voor eigenaren is het belangrijk na de start van de behandeling dagelijks het gewicht bij te houden. Fretten die vocht vasthouden nemen toe in gewicht. Met medicatie hoort een fret binnen een paar dagen een rustige ademhaling te hebben. De ademhaling kan het beste in rust bekeken worden, als het fretje bijvoorbeeld ligt te slapen. Maakt het fretje duidelijke adembewegingen (pompen met de flanken) of heeft het in rust een snelle ademhaling (meer dan 30 per minuut); neem dan altijd contact op met de behandelend dierenarts.

Levensverwachting van hartpatiënten:

De schade aan het hart is meestal onomkeerbaar en medicatie is dan ook levenslang. De medicatie zal echter zeker in het begin, maar ook later nog bijgesteld moeten worden naar de behoeften van het dier. Daarom is het erg belangrijk dat hartpatiënten regelmatig op controle komen om de medicatie steeds weer aan te passen aan de huidige situatie.
Fretten reageren over het algemeen met de juiste medicatie in eerste instantie vrij goed op de behandeling.
De uiteindelijke levensduur is afhankelijk van de oorzaak van het hartfalen.

  Het maken van een hartfilmpje